Mięso to nietrwały produkt, który łatwo się psuje ze względu na dużą zawartość wody. Stanowi doskonałą pożywkę dla drobnoustrojów, co może prowadzić do zagrożeń zdrowotnych. Prawidłowe przechowywanie i obróbka mięsa to klucz do uniknięcia chorób zakaźnych i zatruć pokarmowych.

Mięso jest produktem nietrwałym, łatwo ulegającym procesom psucia ze względu na dużą zawartość wody i stanowi doskonałą pożywkę dla drobnoustrojów. Proces psucia mięsa może być bardzo szybki, szczególnie jeśli nie są przestrzegane odpowiednie zasady higieny i przechowywania. Oprócz drobnoustrojów powodujących psucie, które zasadniczo nie są szkodliwe dla człowieka, mięso może również zawierać groźne drobnoustroje chorobotwórcze, które mogą powodować zatrucia pokarmowe lub choroby zakaźne, stanowiące poważne zagrożenie dla zdrowia. Warto znać te zagrożenia i wiedzieć, jak można im zapobiegać.

Co to jest zatrucie pokarmowe i jakie są jego przyczyny?

Zatrucie pokarmowe to nagłe i szybko rozwijające się schorzenie spowodowane spożyciem produktów zawierających szkodliwe czynniki. Objawy zatrucia pokarmowego mogą obejmować nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę, a w cięższych przypadkach gorączkę i odwodnienie. Czas pojawienia się objawów może się różnić, w zależności od rodzaju drobnoustroju lub toksyny, i wahać się od kilku godzin do kilku dni. Do przyczyn zatruć zaliczają się bakterie, takie jak pałeczki Salmonella, toksyny bakteryjne (np. jad kiełbasiany, enterotoksyny gronkowcowe), niektóre związki chemiczne oraz toksyczne rośliny. Zatrucia pokarmowe mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, szczególnie u osób starszych, dzieci oraz osób z osłabionym układem odpornościowym.

Jakie choroby zakaźne można przenieść przez spożycie mięsa?

Choroby zakaźne przenoszone przez mięso rozwijają się wolniej niż zatrucia i mogą mieć charakter przewlekły. Do takich chorób należą: włośnica (trychinoza), dur brzuszny, pryszczyca, gruźlica, bruceloza, a także tasiemczyce. Każda z tych chorób może mieć poważne skutki zdrowotne, a ich leczenie jest zazwyczaj długotrwałe i trudne. Możliwe jest również zarażenie tasiemcem poprzez spożycie zakażonego mięsa. W przypadku niektórych chorób, takich jak włośnica, pasożyty mogą osiedlać się w mięśniach człowieka i prowadzić do bolesnych objawów, w tym gorączki, osłabienia i bólów mięśniowych, co znacząco obniża jakość życia. W związku z tym niezbędne jest odpowiednie przygotowanie mięsa przed spożyciem.

Co robić, aby uniknąć zatrucia mięsem i jego przetworami?

Prawidłowe postępowanie z mięsem i jego przetworami chroni przed zatruciami i zapewnia pełną wartość uzyskanych wyrobów. W praktyce pomocne może być przestrzeganie odpowiednich zasad.

O czym pamiętać!

  1. Mięso zwierząt rzeźnych powinno być zawsze badane przez lekarza weterynarii, który ocenia jego przydatność do spożycia. Mięso może być przypisane do jednej z czterech kategorii, z których każda jest odpowiednio oznaczona:
    • Mięso zdatne do spożycia — pochodzi od zdrowych zwierząt.
    • Mięso mniej wartościowe — charakteryzuje się obniżoną wartością użytkową, może mieć nieprzyjemny zapach, nieatrakcyjny wygląd lub być niedokładnie wykrawane.
    • Mięso warunkowo zdatne — z powodu zmian może być spożywane dopiero po ugotowaniu.
    • Mięso niezdatne do spożycia
  1. Spożycie mięsa zakażonego drobnoustrojami chorobotwórczymi lub zanieczyszczonego substancjami chemicznymi może prowadzić do poważnych chorób.
  2. Czynniki szkodliwe w mięsie i jego przetworach najczęściej nie wpływają na ich wygląd, smak czy zapach, co sprawia, że produkt może wydawać się dobry, choć w rzeczywistości jest niebezpieczny dla zdrowia.
  3. Drobnoustroje i ich toksyny są tym bardziej groźne, im większa jest ich liczba. Ciepło sprzyja ich rozwojowi, natomiast niska temperatura jedynie hamuje ich rozwój. Wysoka temperatura niszczy drobnoustroje i dezaktywuje toksyny.
  4. Szkodliwe mikroorganizmy i pasożyty mogą przeniknąć do mięsa i jego przetworów przez kontakt z chorym człowiekiem (lub nosicielem), owadami, gryzoniami, innymi zwierzętami, ptactwem, ziemią, kurzem, wodą, brudnymi naczyniami, sprzętem lub zanieczyszczonymi produktami i przyprawami dodawanymi do przetworów.
  5. Szkodliwe substancje chemiczne mogą przenikać do mięsa i jego produktów m.in. z naczyń wykonanych z nieodpowiednich materiałów, z powodu niewłaściwego stosowania środków owadobójczych lub zanieczyszczonej wody.

Jak postępować!

  1. Spożywaj tylko mięso, które zostało przebadane przez lekarza weterynarii. W przypadku uboju w warunkach domowych, szczególnie jeśli chodzi o świnie, dziki i nutrie, próbki mięsa powinny zostać zbadane. Podczas zakupu na wolnym rynku upewnij się, że mięso jest oznakowane pieczęcią lekarza weterynarii.
  2. Chroń mięso przed zanieczyszczeniami:
    • Przeprowadzaj ubój zwierząt w warunkach domowych w czystym, suchym miejscu, najlepiej na twardej powierzchni.
    • Zabezpiecz mięso przed kontaktem z ziemią i nawozem zarówno podczas uboju, jak i przerobu.
    • Prace związane z mięsem wykonuj z dala od chlewu, gnojówki i ustępu.
    • Chroń mięso oraz jego wyroby przed dostępem owadów, gryzoni i ptactwa.
    • Dbaj o bezwzględną czystość naczyń, narzędzi i sprzętu używanych do uboju i przerobu zwierząt.
    • Po umyciu naczyń i sprzętu detergentem dokładnie je wypłucz.
    • Do gotowania i mycia mięsa, naczyń, narzędzi i sprzętu używaj wyłącznie wody zdatnej do picia.
    • Osoby zajmujące się ubojem i przerobem mięsa powinny przestrzegać zasad higieny, nie mieć ropni ani innych ran na rękach ani infekcji gardła czy nosa. Przed każdą zmianą czynności z „brudnej” (np. czyszczenie jelit) na „czystą” (np. podział mięsa) należy dokładnie umyć ręce.
  1. Mięso i jego wyroby powinny być przechowywane w niskiej temperaturze, aby zahamować rozwój drobnoustrojów.
  2. Konserwy mięsne należy gotować 3 razy w ciągu 3 dni, aby zagwarantować całkowite zniszczenie szkodliwych drobnoustrojów. Przechowuj konserwy w chłodnym, zacienionym miejscu; po otwarciu słoików zużyj zawartość od razu, po podgrzaniu przez co najmniej 10 minut.
  3. Nie używaj naczyń z blachy cynkowej, ocynkowanej, miedzianej lub mosiądzu do przechowywania ani gotowania mięsa czy jego wyrobów.
  4. Przechowuj wyroby mięsne w warunkach chroniących je przed zanieczyszczeniami, w temperaturze, która nie sprzyja rozwojowi drobnoustrojów.

Przyczyny zatruć mięsem i jego przetworami!

Zatrucia pokarmowe wywołane spożyciem mięsa i jego przetworów są związane z obecnością bakterii patogennych (np. Salmonella, Clostridium botulinum, Listeria monocytogenes, Escherichia coli, Yersinia) oraz pasożytów (włosień wywołujący włośnicę, larwy tasiemca powodujące wągrzycę). Drobnoustroje mogą znajdować się w surowym mięsie, jego przetworach, a także w produktach, które miały kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami lub wodą. Do głównych przyczyn zatruć należą: brak odpowiedniej obróbki cieplnej, nieprzestrzeganie zasad higieny oraz nieodpowiednie przechowywanie mięsa.

Procesy produkcji i przetwarzania mięsa

Na rozwój patogenów wpływają różne etapy produkcji mięsa. W warunkach przemysłowych zakażenie może nastąpić w wyniku niewłaściwej higieny podczas uboju, przetwarzania, pakowania i transportu mięsa. Wysoka wilgotność, temperatura oraz nieodpowiednie przechowywanie ułatwiają namnażanie się bakterii i rozwój pasożytów. Dlatego szczególnie istotne jest dbanie o higienę, a także chłodzenie mięsa zaraz po uboju, aby minimalizować ryzyko rozwoju patogenów.

Rodzaje zatruć pokarmowych związanych z mięsem

  1. Toksykoinfekcje – występują, gdy bakterie dostają się do organizmu i tam się rozmnażają. Typowe patogeny wywołujące toksykoinfekcje to Salmonella, Escherichia coli i Campylobacter. Objawy mogą obejmować biegunkę, nudności, bóle brzucha i gorączkę.
  2. Intoksykacje (zatrucia toksynami) – spowodowane spożyciem toksyn wytworzonych przez bakterie, np. przez Clostridium botulinum lub Staphylococcus aureus. Te toksyny mogą wywołać silne objawy, takie jak paraliż w przypadku jadu kiełbasianego (botulizmu). Ważne jest unikanie produktów, które wydzielają nieprzyjemne zapachy lub są napęczniałe.
  3. Parazytozy (zatrucia pasożytami) – są wynikiem spożycia mięsa zawierającego pasożyty, takie jak włosień (trychina) czy larwy tasiemca (wągry). Parazytozy mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak włośnica, która jest trudna do leczenia i może być śmiertelna w ciężkich przypadkach.

Charakterystyka bakterii i pasożytów wywołujących zatrucia

Bakterie

  • Salmonella: Bakterie te występują w mięsie, jajach oraz produktach mlecznych i są łatwo przenoszone przez zanieczyszczone narzędzia oraz owady. Aby je zniszczyć, mięso należy gotować powyżej 80°C, przy czym czas gotowania dużych kawałków musi być odpowiednio długi. Objawy to głównie biegunka, gorączka i bóle brzucha.
  • Clostridium botulinum (jad kiełbasiany): Rozwija się w warunkach beztlenowych (np. w konserwach, kiełbasach) i wytwarza toksynę, która prowadzi do botulizmu. Jest odporna na temperaturę, ginie dopiero po 4 godzinach w 100°C. Objawy to osłabienie, podwójne widzenie, a w ciężkich przypadkach – paraliż.
  • Listeria monocytogenes: Potrafi namnażać się nawet w lodówce. Szczególnie groźna dla osób starszych i z obniżoną odpornością. Może wywoływać listeriozę, prowadzącą do zapalenia opon mózgowych i sepsy. Objawy to gorączka, bóle mięśni, a także biegunka.
  • Escherichia coli: Zakażenie często pochodzi z niedogotowanej wołowiny. Wywołuje biegunkę (często krwawą), silne bóle brzucha i czasem niewydolność nerek. Aby zapobiec zakażeniu, mięso powinno być gotowane do temperatury co najmniej 70°C.
  • Yersinia: Obecna w wieprzowinie i niepasteryzowanych produktach mlecznych. Powoduje jersiniozę, której objawami są biegunka i bóle brzucha, a w niektórych przypadkach może prowadzić do poważniejszych powikłań, jak zapalenie węzłów chłonnych.

Pasożyty

  • Włosień (Trichinella): Wywołuje włośnicę, która jest poważną chorobą pasożytniczą, wynikającą ze spożycia mięsa zakażonego larwami, np. mięsa dzików czy świń. Włośnie osiedlają się w mięśniach człowieka, powodując bóle mięśni, gorączkę, a nawet śmierć. Unikanie surowego mięsa oraz badania weterynaryjne zmniejszają ryzyko zakażenia.
  • Wągry tasiemca: Występują w mięśniach różnych zwierząt, szczególnie w wieprzowinie. Po spożyciu mięsa z wągrami larwy przekształcają się w dorosłego tasiemca w jelitach człowieka. Objawy mogą być różnorodne, od bólów brzucha po wyniszczenie organizmu. Wągry giną po długim gotowaniu mięsa.

Zakażenia wtórne i higiena w kuchni

Zakażenie wtórne może wystąpić, gdy mięso zostaje skażone przez kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami, narzędziami kuchennymi czy brudnymi rękami. Dlatego ważne jest:

  • Używanie oddzielnych desek i noży do krojenia surowego mięsa.
  • Regularne mycie rąk, naczyń i powierzchni roboczych po kontakcie z surowym mięsem.
  • Przechowywanie mięsa w lodówce na oddzielnych półkach, aby zapobiec kontaktowi z innymi produktami.

Objawy i skutki zdrowotne zatruć mięsem

Objawy zatrucia pokarmowego mogą być różnorodne, zależnie od rodzaju patogenu:

  • Biegunka, nudności, wymioty, gorączka są typowe dla zakażeń bakteryjnych (np. Salmonella, E. coli).
  • Osłabienie mięśni, trudności w oddychaniu i widzeniu mogą wystąpić przy botulizmie.
  • W wypadku zakażenia pasożytami (włośnica, wągrzyca) pojawiają się bóle mięśni, gorączka, a w zaawansowanych przypadkach wyniszczenie organizmu.

Ciężkie zakażenia mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak niewydolność nerek przy zakażeniu E. coli czy paraliż przy botulizmie.

Zalecenia dotyczące bezpiecznego obchodzenia się z mięsem

Aby zmniejszyć ryzyko zatruć pokarmowych, warto stosować następujące zasady:

  1. Dokładna obróbka termiczna: Mięso powinno być gotowane do odpowiedniej temperatury, np. wołowina do co najmniej 70°C, a drób i wieprzowina powyżej 80°C.
  2. Przechowywanie: Surowe mięso należy przechowywać w lodówce w temperaturze poniżej 4°C oraz na oddzielnych półkach. Warto unikać trzymania mięsa w lodówce dłużej niż zalecane dla danego rodzaju produktu.
  3. Mycie rąk i powierzchni: Utrzymanie czystości rąk, narzędzi kuchennych i powierzchni roboczych jest kluczowe. Należy zawsze myć ręce po kontakcie z surowym mięsem.
  4. Ograniczenie dostępu owadów i gryzoni: W kuchni domowej owady i gryzonie mogą przenosić bakterie, co zwiększa ryzyko skażenia mięsa. Regularne sprzątanie i stosowanie zabezpieczeń chroni żywność.
  5. Ostrożność przy produktach domowych: Wędliny, konserwy i inne przetwory domowej roboty powinny być przygotowywane z zachowaniem najwyższych standardów higieny oraz poddawane odpowiedniej obróbce termicznej.

Przestrzeganie tych zasad higieny oraz odpowiednia obróbka cieplna i przechowywanie mięsa znacząco redukują ryzyko zatruć pokarmowych, zapewniając bezpieczniejsze spożywanie mięsa i jego przetworów.maga specjalistycznego leczenia, które może trwać długo i być uciążliwe dla pacjenta.

Zanieczyszczenia chemiczne w mięsie

Oddzielnym zagadnieniem są choroby wynikające ze spożycia mięsa lub produktów mięsnych zanieczyszczonych szkodliwymi substancjami chemicznymi. Do takiego zanieczyszczenia może dojść na przykład przez nieostrożne stosowanie środków owadobójczych w miejscach przechowywania mięsa i wędlin lub przez użycie zanieczyszczonych naczyń i sprzętu. Detergenty używane do mycia naczyń mogą również stanowić zagrożenie, jeśli naczynia i sprzęt nie zostaną dokładnie opłukane. Używanie nieodpowiednich naczyń, takich jak wanienki lub kotły z blachy cynkowej, ocynkowanej, niepobielane garnki miedziane, lub naczynia z mosiądzu, może spowodować zanieczyszczenie mięsa szkodliwymi metalami. Również nadmierne stosowanie środków używanych w przetwórstwie mięsnym, na przykład saletry, może być szkodliwe.

Bakteria/Patogen Opis Źródła zakażenia Sposoby zapobiegania
Salmonella Pałeczki duru rzekomego, chorobotwórcze dla ludzi i zwierząt. Surowe mięso, jaja, niepasteryzowane produkty mleczne, zanieczyszczona woda i powierzchnie. Dokładne gotowanie mięsa, unikanie surowych jaj, przestrzeganie zasad higieny, odpowiednie przechowywanie żywności.
Clostridium botulinum (jad kiełbasiany) Bakterie wytwarzające silną toksynę botulinową, rozwijające się w warunkach beztlenowych. Niedogotowane mięso, konserwy domowej roboty, zanieczyszczona gleba. Gotowanie mięsa w wysokich temperaturach, unikanie domowych konserw bez odpowiedniego przygotowania, dokładne przechowywanie żywności.
Listeria monocytogenes Bakteria powodująca listeriozę, niebezpieczna dla osób o osłabionej odporności. Surowe mięso, przetworzone produkty mięsne, które nie zostały odpowiednio przechowywane. Przechowywanie mięsa w temperaturze poniżej 4°C, unikanie surowego mięsa, regularne mycie rąk i utrzymanie czystości w kuchni.
Escherichia coli Bakterie występujące w jelitach, niektóre szczepy mogą powodować poważne zatrucia. Surowe mięso, zwłaszcza wołowina, niepasteryzowane mleko, zanieczyszczone warzywa i woda. Dokładne gotowanie mięsa, pasteryzacja mleka, mycie rąk, utrzymanie higieny podczas przygotowywania posiłków.
Yersinia Bakterie powodujące jersiniozę, infekcje jelitowe, przenoszone przez skażoną żywność. Surowe lub niedogotowane mięso, zwłaszcza wieprzowina, niepasteryzowane produkty mleczne, skażona woda. Unikanie surowego lub niedogotowanego mięsa, przestrzeganie zasad higieny, spożywanie pasteryzowanych produktów mlecznych.
Campylobacter Bakterie wywołujące infekcje przewodu pokarmowego, szczególnie z surowego drobiu. Surowy drób, niepasteryzowane mleko, zanieczyszczona woda. Dokładne gotowanie drobiu, unikanie niepasteryzowanego mleka, przestrzeganie higieny w kuchni.
Gronkowiec złocisty Bakterie produkujące enterotoksyny, które mogą powodować zatrucia. Mięso zainfekowane przez kontakt z zainfekowanymi osobami lub przez zanieczyszczone powierzchnie. Przestrzeganie higieny osobistej, unikanie kontaktu z żywnością przy chorobach skórnych, odpowiednie przechowywanie żywności w niskich temperaturach.
Włośnica (trychinoza) Choroba wywołana przez pasożyta włosień (trychina), występująca w mięsie dzików, świń, nutrii. Mięso zakażone włośniami, które nie zostało odpowiednio przetworzone lub przebadane. Unikanie spożywania surowego lub niedogotowanego mięsa, spożywanie tylko mięsa, które przeszło badania weterynaryjne, odpowiednie gotowanie mięsa.
Wągrzyca Choroba pasożytnicza wywoływana przez larwy tasiemca (wągry), zazwyczaj w mięsie świńskim. Mięso zawierające wągry, które nie zostało odpowiednio przygotowane. Unikanie spożywania surowego lub niedogotowanego mięsa, dokładne gotowanie mięsa, spożywanie mięsa tylko z kontrolowanych i bezpiecznych źródeł.
Secured By miniOrange